Silver

De laatste dagen van deze reis brengen we door in de datcha. Er is daar geen goed internet zodat er nu twee berichten in één keer worden toegevoegd.

We zijn in de datcha met zes mensen en een kat. Dit verhaal gaat over de kat. Zijn naam is Silver; Alexander gaf hem aan Nina voor hun zilveren huwelijk. Silver is de Aristocat van dit gezin die wordt aanbeden door de familie en daar gedraagt hij zich ook naar. Door zich in de vreemdste houdingen te wringen  probeert hij de aandacht te trekken lijkt het wel. En als dat lukt, dan zingen ze zijn naam: “Sielver”, met een lange ie. Zo wordt hij per dag tientallen malen bezongen. In het appartement (waar hij nooit naar buiten mag) is het een luie, slome kat, maar gaan ze naar de datcha, dan ontwaakt zijn instinct en verandert de knuffelbeer in een heus roofdier. Zodra we met elkaar in de auto zitten raakt Silver opgewonden. Na ongeveer 5 minuten rijden moet ie op de kattenbak  bij Nina’s voeten. Dat is een ritueel. Binnen de kortste keren hangt er de stank van kattenpoep in de auto. Zo snel als mogelijk is zet Alexander de auto stil en leegt de kattenbak. Tijdens de rit ligt ie het liefst bij Alexander, maar tegen de tijd dat we bijna bij het huisjes zijn wordt Silver steeds ongeduriger, rent heen en weer door de auto en kijkt uit het raam of we er al zijn. Bij de datcha aangekomen geniet hij van zijn vrijheid, rent door de tuin, jaagt op vliegen en muizen en is het liefst ’s de hele nacht op pad. Als hij dan na een paar dagen weer terug is in Moskou moet ie eerst bijkomen van alle actie.