Gorkypark

Op Julia's verjaardag zijn we naar het Gorkypark geweest. Vlak voordat we op vakantie gingen stond er toevallig een stukje over dit park in de Volkskrant:

"Drie jaar geleden was Moskou’s centrale park aan de rivier nog een bewijs van de verloedering van de stad in de jaren negentig: een verzameling verroeste kinderattracties uit de Sovjettijd geflankeerd door stinkende sjasliek-en biertenten.  Nu is het een van de strakste, schoonste en leukste stadsparken van Europa waar een optimistische, positieve uitstraling van uitgaat die je het hele land zou toewensen. Alle rommel is radicaal verwijderd en heeft plaatsgemaakt voor een inrichting die maar met één doel voor ogen is gemaakt: ontspanning. Gorkipark is het visitekaartje van burgemeester Sobjanin. Politieke hervormingen zijn niet in de aanbieding voor de Moskouse middenklasse, een gerieflijker bestaan wel".

Er heerst in het park een bijzondere sfeer: relaxt, ruimdenkend en kunstzinnig. Die ontspannen sfeer was opvallend en in tegenstelling tot wat je normaal op straat ervaart. In dit park kunnen homo's zich ook openlijk vertonen. Er is hier van alles te doen: boeken lenen en lezen, dansen, waterfietsen, flaneren, relaxen op ligstoelen of zitkussens; er is muziek op straat van klassiek tot jazz, er is theater en openluchtfilm, er zijn gezellige restaurantjes en expositieruimtes voor kunstenaars, teveel om op te noemen. Rudi en ik hebben het park samen verkend op een gehuurde tandem. De mensen keken wel naar ons, misschien was dat omdat we als Hollanders zo goed kunnen fietsen?

Boeken lenen.